«Ամեն մի լուսանկարը մի կոթող է, որ հավերժացնում է նրա հիշատակը»

Ժողովրդական արվեստի կենտրոնում բացվել է ՄՈՒՇ ԳԱՍՊԱՐՅԱՆԻ (1989-2017) լուսանկարչական աշխատանքների ցուցահանդեսը: Ներկայացված են շուրջ 30 աշխատանք: Ցուցահանդեսը կրում է «Արձագանքվող հիշողություն» խորագիրը:

Մուշ Գասպարյանն ավարտել է Խ. Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի կուլտուրայի ֆակուլտետի գեղարվեստական լուսանկարչության բաժինը: Նկարել սկսել է դպրոցական տարիքից. առաջին ուսուցիչը եղել է հայրը՝ լուսանկարիչ-օպերատոր Գագիկ Գասպարյանը: Երկու տարի սովորել է Ալբերտ Յավուրյանի կուրսում: Բանակում ծառայությունն ավարտելուց հետո ուսումը շարունակել է Սահակ Թռոյանի կուրսում:

Ցուցահանդեսում ներկայացված աշխատանքների ընտրությունը կատարել են Մուշի հայրը՝ Գագիկ Գասպարյանը, և ուսուցիչը՝ Սահակ Թռոյանը: «Բարդ էր ընտրելը, փորձել ենք իրար չկրկնող բազմաժանր աշխատանքներն առանձնացնել»,- մեզ հետ զրույցում ասաց ԳԱԳԻԿ ԳԱՍՊԱՐՅԱՆԸ, նշելով, որ տղայի աշխատանքային կապոցն այնքան մեծ է, որ չի էլ հասցրել բոլոր լուսանկարները նայել: Անդրադառնալով այն հարցին, թե ի՞նչ զգացողություններ ուներ աշխատանքները համակարգելիս, ասաց. «Որոշակի տխրություն կար, որ փորձում էի հաղթահարել ու արդյունքի հասնել, կարծում եմ, ստացվել է»:

«Մուշն իմ ուսանողն էր: Որպես անձնավորություն՝ արտակարգ տղա էր, ամբողջ խումբը փորձում էր ընկերանալ նրա հետ: Ընդունված ու հարգված էր: Սովորում էր գերազանց: Որպես լուսանկարիչ՝ հաջող ու շատ արագ մտավ պրոֆեսիոնալ ասպարեզ: ՈՒներ և՛ կոմերցիոն, և՛ ստեղծագործական ախատանքներ: Այստեղ հիմնականում ներկայացված է ստեղծագործականը,- ասաց ՍԱՀԱԿ ԹՌՈՅԱՆԸ, նշելով, որ եթե Մուշը անժամանակ չհեռանար կյանքից, այս ցուցահանդեսը շատ ավելի հարուստ կլիներ:
Արվեստաբան ԺԵՆՅԱ ՔԱԼԱՆԹԱՐՅԱՆՆ ասաց, որ հետաքրքիր ցուցահանդեսի բացման ենք ներկա, որտեղ կարելի է տեսնել տարբեր ժանրերի լուսանկարչական աշխատանքներ՝ դիմանկարներ, քաղաքային պատկերներ, բնանկարներ: Նրա բնորոշմամբ՝ հեղինակը ոչ միայն լուսանկարչին բնորոշ առաջին պահին արձանագրած տպավորության արտահայտող է, այլև ուրույն էմոցիաներ ունի, որ արտահայտվում են բոլոր աշխատանքներում:

Հայտնի լուսանկարիչ ՏԱԹԵՎ ՄԵԼՔՈՆՅԱՆԻ բնորոշմամբ՝ Մուշի աշխատանքների մեջ կան հոգի, ոգի, ճաշակ ու հարազատություն՝ հատկանիշներ, որ ոչ բոլորին են տրված:
«Սեպտեմբերի 22-ին Մուշը կդառնար 29 տարեկան,- ասաց Գագիկ Գասպարյանի եղբայրը` ԱՇՈՏ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆԸ, պատմեց, որ 88-ի երկրաշարժից ազդված՝ Գագիկ Գասպարյանը մտադրություն է ունեցել երեխա որդեգրելու, հետո այդ միտքը ձևափոխվել է, որոշել են երրորդ երեխան ունենալ, և ծնվել է Մուշը:- Երևի նախախնամությունն այնպես էր կամեցել, որ Մուշը շատ արագ կայանար, իր առաքելությունն ունենար: Մուշը մեր բոլորի սրտերում է: Ամեն մի լուսանկարը մի կոթող է, որ հավերժացնում է նրա հիշատակը»:
Նշենք, որ ցուցահանդեսը բաց կլինի մինչև սեպտեմբերի 9-ը:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Կից լուսանկարները` Էդգար ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆԻ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ